کاش بگم باران ببارد و بزداید زنگار قلب غم زده ام...

کاش زیر نــم نــم بــاران فراموش می کردم غم و غصه ام...

کاش این دل بهانه گیرم قانع می شد به نم نم باران...

چونکه نــم نــم بــاران می زداید زنگارهای قلبمان...

سروده خانم فتحی

کاش بارانی ببارد ، قلبها را تر کند / بگذرد از هفت بند ما ، صدا را تر کند...

قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها / رشته رشته مویرگهای هوا را تر کند...

بشکند در هم طلسم کهنه ی این باغ را / شاخه های خشک و بی بار دعا را تر کند...

مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت / سرزمین سینه ها تا نا کجا را تر کند...

چترهاتان را ببندید ای به ساحل مانده ها / شاید این باران که می بارد شما را تر کند...